Goldmann Jan
Jan Goldmann był najmłodszym z dzieci Józefa i Teresy (z domu Hoffmann) Goldmannów. Urodził się tak jak wszystkie dzieci Józefa i Teresy w Święciechowej niedaleko Leszna. Był to rok 1806 (a dokładnie 26 grudnia). Z zawodu kupiec, właściciel ziemski (właściciel majątku Rudnicze niedaleko podpoznańskich Wirów). Również niedaleko, bo w Żabikowie urodziła się jego żona Barbara Szejba (Scheybe, Scheibe), córka Andrzeja (młynarza) i Katarzyny z domu Kowalewskiej. Andrzej Szejba był właścicielem folwarku, młyna i wiatraka w Żabikowie. Urodzona 29 lutego 1820 roku Barbara miała dwie starsze siostry: Jadwigę (ok. 1812), Mariannę (ok. 1816), jedną młodszą - Wiktorię (ok. 1826) i 2 braci: Marcina (ok. 1827) oraz Tomasza (ok. 1837). Ślub Jana Goldmanna z Barbarą Szejbą miał miejsce 20 lipca 1836 roku w Wirach. Pierwszy syn Leon urodził się w Rudniczu 5 kwietnia 1837 roku. W 1860 roku ożenił się z Bronisławą Eliasiewicz. Mieli jedenaścioro dzieci. Oboje zmarli w Poznaniu w 1900 roku. Około 1843 roku urodziła się córka Pelagia, która później została żoną Józefa Grunwalda. Druga córka - Gabriela urodzona w 1845 roku, została później żoną Antoniego Roszkiewicza i zamieszkali w Wirach. Pierwszy syn Bronisław urodzony około 1846 roku, zginął zamordowany przez napastników "na szosie Winiar" 16 lipca 1869 roku. W styczniu 1848 w Rudniczu urodził się kolejny syn Jana i Barbary - Franciszek Ksawery. Niewiele wiemy o jego losach, ale był już 36 - letnim wdowcem, gdy w 1875 roku w Poznaniu, w parafii Św. Małgorzaty brał ślub z Agnieszką Bednarowicz, córką Michała i Małgorzaty z domu Skoraczewskiej. Ksawery, bo częściej używał drugiego imienia zmarł w szpitalu psychiatrycznym w Owińskach k/Poznania 4 marca 1907 roku w wieku 59 lat. Z kart meldunkowych miasta Poznania znaleziono jeszcze jedna córkę - Władysławę urodzoną w Rudniczu 16 czerwca 1851 roku, a zmarłą 22 listopada 1893 roku, oraz syna Kazimierza urodzonego 9 czerwca 1854 w miejscowości Lasek ( niedaleko Wirów), a zmarłego 25 lutego 1877 roku.
Jan Goldmann zmarł w Poznaniu w wieku 48 lat dnia 27 marca 1856 roku. W latach osiemdziesiątych XIX wieku Barbara zwracała się do właścicieli Kórnika z prośbą o przyjęcie wnuczek (prawdopodobnie) do szkoły dla dziewcząt prowadzonej przez Marię Zamoyską. Może uda się kiedyś wyjaśnić te domysły. W tym samym czasie zgłaszała w urzędzie stanu cywilnego urodzenia swoich wnuczek (Roszkiewiczów), co także potwierdza jej znacznie dłuższe niż męża Jana życie. Zmarła w Poznaniu 19 czerwca 1890 roku.
Odpis aktu urodzenia Jana
Odpis aktu urodzenia Barbary
Odpis aktu ślubu Jana z Barbarą
Nekrolog Bronisława
Odpis aktu zgonu Jana
Akt zgonu Barbary
karta meldunkowa (Władysławy)
druga strona karty meldunkowej Władysławy
